هو اڌ سُڪل وڻ ! (ٽيڙو)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: مڪلي ۽ مانجھي

بُک سان ناهي ڀيٽ (ٽيڙو)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: مڪلي ۽ مانجھي

بهارون به زخمي، اُڏارون به زخمي! (غزل)

بهارون به زخمي، اُڏارون به زخمي! (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

هي زمين آسمان جا لِيڪا! (غزل)

هي زمين آسمان جا لِيڪا! (غزل)

شاعري: محمد علي مانجھي

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

عاشقئَ جو سبب ڇا ٻڌائجي! (غزل)

عاشقئَ جو سبب ڇا ٻڌائجي! (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

تون ڪِرڻن جو ساگر آهين (غزل)

تون ڪِرڻن جو ساگر آهين  (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

نجي ۽ سرڪاري اسڪولن ۾ سنڌي ٻولي پڙهائڻ لاءِ مانوارن هيڊماسترن ۽ ايڊمنسٽريٽرز ڏانهن لکيل خط

نجي ۽ سرڪاري اسڪولن ۾ سنڌي ٻولي پڙهائڻ لاءِ مانوارن هيڊماسترن ۽ ايڊمنسٽريٽرز ڏانهن لکيل خط/گذارش

ڊاڪٽر محمد علي مانجھي

 مانوارا هيڊ ماستر/ پرنسپل/ايڊمنسٽريٽر

پرائمري/هاءِ اسڪول/ ڪاليج ...................

عنوان:   نجي ۽ سرڪاري  پرائمري اسڪولن، هاءِ اسڪولن، هائير سيڪنڊري اسڪولن ۽ ڪاليجن ۾ سنڌي پڙهائڻ  جي سلسلي ۾ مالڪن ۽ سربراهن کي  گذارش

مانوارا سائين،

      هر قوم جي هر فرد کي پنهنجي مادري ٻولئَ ۾ تعليم حاصل ڪرڻ جو پورو پورو حق آهي. ايئن  ئي سنڌي قوم جي هر فرد کي نه رڳو پنهنجي مادري ٻولئَ ۾ تعليم حاصل ڪرڻ جو حق آهي، پر سنڌي ٻولئَ کي قومي ٻولئَ جو درجو حاصل هئڻ جو به پورو حق آهي. اهڙيءَ ريت ملڪ جي هر صوبي ۾ اُتي جي ٻولئَ کي قومي ٻولئَ جو درجو هئڻ انتهائي ضروري آهي. آءُ ڪنهن به ٻولئَ خلاف نه آهيان. منهنجي خواهش آهي ته هتي بلوچي، سنڌي، سرائيڪي، پنجابي ۽ پشتو ٻولين کي قومي ٻولئَ جو درجو ملڻ گھرجي. ان کانسواءِ اردو ۽ انگريزي ٻوليون اسان وٽ اڳ ئي رائج آهن. اها هڪ حقيقت آهي ته سنڌ جي ترقيءَ جو دارومدار سٺي تعليم تي آهي. اها وقت جي صدا پڻ آهي.   

احساسن جي ڦرهيءَ تي چٽيل چِٽَ (غلام حسين رنگريز جي ڪتاب ”ورق ورق زندگيءَ“ جو مهاڳ)

احساسن جي ڦرهيءَ تي چٽيل چِٽَ

(غلام حسين رنگريز جي ڪتاب ”ورق ورق زندگيءَ“ جو مهاڳ)

ڊاڪٽر محمد علي مانجهي

جهڙيءَ ريت هر انسان ٻئي انسان کان مختلف هوندو آهي، تهڙيءَ ريت ادبي کيتر ۾ سرجندڙ هر صنف جو پنهنجو جدا مزاج ۽ لکاريءَ جو جدا مقام آهي. مون جڏهن سائين غلام حسين رنگريز جو ڪتاب ”ورق ورق زندگي“ پڙهيو ته نثر جي ميدان ۾ ان جي انفراديت جو ان ڪري به قائل ٿيس ته ڪتاب جو موضوع  اندازِ بيان نهايت ئي انوکو ۽ روح کي ڇهندڙ محسوس ٿيو. سندس ذاتي نوٽ بڪ جا ورق، جن لاءِ سائينءَ پاڻ لکيو آهي ته ”اُهي ڳالهائين ٿا“، سي واقعي ڳالهائي رهيا آهن، بلڪل هن فارسيءَ پهاڪي وانگر، ”جيڪڏهن اوهان جو جياپي ۾ چاهه آهي ته پوءِ اوهان کي جهان ئي جيئرو لڳندو.“

اوهان جا اشارا نه سمجھي سگھياسين (غزل)

اوهان جا اشارا نه سمجھي سگھياسين  (غزل)

‘مانجھي’شاعري:
ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

ها مون سوچيو هو، هئَ ڌرتي (نظم)

ها مون سوچيو هو، هئَ ڌرتي (نظم)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: مڪلي ۽ مانجھي

هيل به ساڳي سار، آئي تنهنجي يار! (گيت) شاعر: ڊاڪٽر مانجھي

هيل به ساڳي سار، آئي تنهنجي يار! (گيت) 

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: مڪلي ۽ مانجھي

سنڌ جو ڪيڏارو

سنڌ جو ڪيڏارو

ڊاڪٽر محمد علي مانجھي

   سنڌ ساڻيھ جي ڪيڏاري جي تاريخ بنھ آڳاٽي رهي آهي. هي ڪي مهينن ۽ سالن جا داستان نه پر هزارين سالن جون حقيقتون آهن. هتي سنڌ جي ڪيڏاري بنھه ڊگهي تاريخ تي مختصر نموني نظر وجهڻ بنھه ضروري سمجهون ٿا. پر تنهن کان پهرين ڏسون ته ڪيڏاري جي معنيٰ ۽ مطلب آهي ڇا؟ سنڌي لغات ۾ ڪيڏاري جي معنيٰ هن ريت ڏني ويئي آهي: ”ڪيڏارو: جنگ، لڙائي، ويڙھ، قتل عام. شاھ جي رسالي ۾ هڪ سُر جو نالو“(1) مانواري محقق ڊاڪٽر گربخشاڻيءَ شاھ جي رسالي ۾ سُر ڪيڏاري جي سمجهاڻي هن ريت ڏني آهي: ”ڪيڏارو سنسڪرت لفظ ”ڪيدار“ جي بگڙيل بناوت آهي، جنهن جي معني آهي جنگ جو ميدان. هندستاني گوين موجب ”ڪيداري“ هڪ راڳڻي جو نالو آهي“.(2)

تو بِنا زندگي سَپَ لڳي ٿي پرين (غزل)

تو بِنا زندگي سَپَ لڳي ٿي پرين (غزل) 

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: مڪلي ۽ مانجھي

هر ماڻهو حيران لڳي ٿو (غزل)

هر ماڻهو حيران لڳي ٿو  (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

توسان سُونهين منهنجو هر پل (غزل)

توسان سُونهين منهنجو هر پل  (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

صدائون صدائون حياتي اسانجي (غزل) شاعر: ”مانجھي“

صدائون صدائون حياتي اسانجي (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: مڪلي ۽ مانجھي

تون نه آهين پرين، قهر آ زندگي (غزل)

تون نه آهين پرين، قهر آ زندگي (غزل) 

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

اشارا به ناهن، ادائون به ناهن (غزل)

اشارا به ناهن، ادائون به ناهن (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور

پهرئين پهرئين بهار جيان تون (غزل)

پهرئين پهرئين بهار جيان تون (غزل)

‘مانجھي’شاعري:

ڪتاب: مڪلي ۽ مانجھي

سانوڻ جي برسات لڳين ٿي (غزل)

 سانوڻ جي برسات لڳين ٿي (غزل)

‘مانجھي’شاعري: 

ڪتاب: جھڙي سج ڪڪور